آیا دوباره گیسوان کودکی ام را در باد شانه خواهم کرد؟و در باغچه زنبقها را دوباره خواهم دید؟
دوباره پشت پنجره خواهم نشست؟و گریه خواهم کرد؟و دلتنگیهایم را با آیینه ی روی دیوار
شریک خواهم شد؟
چرا تمام روزهای خدا پنج شنبه است؟چرا همیشه دلتنگم ومنتظر؟وهیچ نیمه ای این نیمه را تمام نمی کند؟
بذار بفهمم که تــو اینجا بودی رد پای دوستانه
.gif)
